JANINA REICHERT-TOTH

PRACE ARTYSTKI

Studiowała rzeźbę w Państwowej Szkole Przemysłu Artystycznego we Lwowie (studia ukończyła w 1918 roku). Następnie wyjechała do Krakowa, gdzie zapisała się na wydział rzeźby u prof. Laszczki. Po trzech latach przerwała naukę z powodu choroby. Po powrocie do Lwowa pracowała jako nauczycielka rysunku. Równocześnie przygotowywała wystawę swoich rzeźb (odbyła się w 1927 roku), która zebrała bardzo dobre recenzje, co zaowocowało zamówieniami artystycznymi. W latach 30. brała udział w licznych wystawach w kraju i za granicą, a także w konkursach. Z realizacji z tego okresu wymienić można: pomnik poległych w Brzeżanach, pomnik Marii Konopnickiej oraz Biskupa Bandurskiego (kapelana Legionów), wiele rzeźb sakralnych we Lwowie, Tarnopolu, Krośnie i innych miastach Małopolski Wschodniej (ołtarze i rzeźby na fasadach kościołów) a także portrety i rzeźby nagrobkowe. W 1939 roku dostała zamówienie na wykonanie pomnika Powstańców Śląskich w Katowicach, nie zdążyła go jednak zrealizować. 

W 1946 roku wraz z mężem, Fryderykiem Tothem przeniosła się do Krakowa, gdzie pracowała przy konserwacji ołtarza Wita Stwosza. Zrezygnowała z tej pracy po otrzymaniu kilku ważnych zamówień - w Nowym Sączu stanął pomnik ofiar terroru hitlerowskiego jej autorstwa, projektowała pomniki nagrobne, rzeźby sakralne, m.in. do katedry w Częstochowie oraz do kościoła w Niepokalanowie. Jest autorką ołtarza głównego i dwu bocznych w kościele w Nawojowej. Ostatnią pracą sakralną Janiny Reichert-Toth było sześć postaci świętych na fasadzie kościoła oo. Franciszkanów w Jaśle. Razem z mężem pracowała przy rekonstrukcji pomnika Adama Mickiewicza w Krakowie. Prace rzeźbiarki znajdują się w zbiorach prywatnych i w muzeach.