EWA KIERSKA - PORTRECISTKA.

14 grudnia 2023 – 19 stycznia 2024
GALERIA DYLĄG
Projekt współfinansowany ze środków miasta Krakowa. 

O twórczości Ewy Kierskiej, nazywanej „sztuką filozoficznej refleksji”, pisali znani krytycy: Mieczysław Porębski, Andrzej Osęka, Jacek Buszyński, Stanisław Rodziński, Stanisław Primus, Andrzej Sawicki, Tadeusz Nyczek, Anna Baranowa. Malarce została poświęcona monografia autorstwa Sylwii Góry (Kraków 2020, wyd. Universitas). Wciąż żywa jest pamięć o doniosłym wpływie Ewy Kierskiej na środowisko twórcze. 

Warto podkreślić jej przyjaźnie intelektualne i artystyczne z tak wybitnymi twórcami i myślicielami, jak: Jerzy Nowosielski, Tadeusz Różewicz, Antoni Kępiński, Hugo Steinhaus, Mieczysław Porębski, Jerzy Panek, ks. Michał Heller, abp Józef Życiński, Waldemar Voisé, Jacek Gaj oraz członkowie Grupy Wprost. 

Chyba najbardziej intelektualnie intensywną była trwająca ponad 50 lat znajomość (przyjaźń?) z poetą i dramaturgiem Tadeuszem Różewiczem. W archiwum Ewy Kierskiej zachowało się ponad jego 300 listów. Osobiście spotykali się, często spontanicznie, podczas pobytów Różewicza w Krakowie. Zdarzało się, że po pokonaniu 4 kondygnacji  metalowymi schodami prowadzącymi do znajdującego się na strychu mieszkania Ewy i Adama w kamienicy przy ul. Biskupiej 8, przypinał pinezką karteczkę z informację,  że był i wróci niebawem. Systematycznie spotykała się z „młodzieżą” czyli wybranymi uczennicami i uczniami swojego męża, malarza i wybitnego pedagoga Adama Hoffmanna, wpływając często w sposób przełomowy na ich postrzeganie rzeczywistości. 

Niniejsza wystawa zorganizowana wspólnie ze Stowarzyszeniem Przyjaciół ASP odbywa się w ramach obchodów 100-lecia urodzin Artystki i jest współfinansowana ze środków Miasta Krakowa.

***

poprosiła mnie pani Ewa
abym wiersz napisał o pamięci
i że kwitną drzewa
i że wszyscy święci
i że ojciec mówił przy stole
do niejadki czekamy czekamy
i że potem w szkole
uśmiech tylko mamy

a mamusia tak bardzo chciała
aby była jak ten da Vinci
i tak malowała
jak ci wszyscy święci
i że przyszła wojna Żydówka
szepty Adam splot dłoni
i skradziony w pół słówka
owoc rajskiej jabłoni

ale książka to wszystko
zapach druku wzruszenie
i to środowisko
i to mądre myślenie
nowa młodzież i buta
Jacuś skacze nad ciszę
błyszczy gwiazda Zbyluta
Maciek cierpi i pisze

dzwonił wczoraj z Wrocławia
wieszcz że wkoło już chodzi
żona też pozdrawia
stary świat odchodzi
i Jurek napisał ostatnią ikonę
i dawno już nie ma tu Panka
i że idzie w tę stronę
i że na nich łapanka

poprosiła mnie pani Ewa
abym wiersz napisał o pamięci
liście spadły już z drzewa
zgaśli wszyscy święci
już się zbliża zmącenie
myląc światło dnia z nocą
pozostało wzruszenie
pyta tylko po co

WD

Kraków, 2013